Δώδεκα χρόνια τώρα, οι Ζαπατίστας μας έδωσαν πολλά. Κάτι ιδιαίτερο όμως που μας χάρισαν ήταν ετούτο: Μας έδωσαν πίσω τον χρόνο μας. Τον χρόνο των αποφάσεων που βγαίνουν από το στομάχι, που βιώνονται. Τον γήινο χρόνο.
Κάναμε ένα βηματάκι απελευθέρωσης από την τυραννία της αποτελεσματικότητας και δώσαμε στους εαυτούς μας τη δυνατότητα να κυοφορήσουμε εννιά ολόκληρους μήνες το συλλογικό βηματισμό μας. Αφουγκραστήκαμε όλοι όλους, περιμέναμε, ψάξαμε και κουβεντιάσαμε πολύ για την ίδια την ομάδα μας. Οι εννιά αυτοί μήνες περιείχαν τα πάντα: συζητήσεις, γέλιο, πειράγματα, εκνευρισμούς, αμφιβολίες, ενθουσιασμούς, σκοντάματα, προβληματισμούς, θαυμαστικά, ερωτηματικά, αναδρομές, καταθέσεις γνώσεων, εμπειριών, απειριών, παιχνίδι.
Οι επαφές και οι ειδήσεις από τις Αμερικές μας ενέπνευσαν, μας στενοχώρησαν, μας κινητοποίησαν, μας προβλημάτισαν... Κι όλα αυτά θέλουμε να τα μοιραστούμε μαζί σας. Υπάρχουν διάφορα μέσα για να το πραγματοποιήσει κανείς αυτό. Κάνουμε την αρχή με το έντυπο που σήμερα έχετε στα χέρια σας αφήνοντας παράθυρα κι αυτιά ανοιχτά σε ό,τι άλλο προκύψει.
Στόχος και επιθυμία μας είναι να ακούσουμε και να συναντηθούμε με άτομα και συλλογικότητες. Να ανταλλάξουμε γνώσεις και πληροφορίες για όλα όσα στη διαδρομή μας ερχόμαστε σε επαφή. Να συνθέσουμε από κοινού μια πολύχρωμη τοιχογραφία. Κι ό,τι βγει, όπως βγει. Πάντως θα είναι ωραίο γιατί θα είναι συλλογικό, θα έχει πολλά χρώματα, θα ζωηρέψει τη ματιά μας.
οι αλανιάρες και οι αλανιάρηδες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου