Όποιος σκοτώνει τον διαπραγματευτή με τη λευκή σημαία είναι κοινός εγκληματίας. Αλλά και κάτι περισσότερο. Επιδιώκει την φυσική εξόντωση των αντιπάλων και θέλει να επιβάλλει στρατιωτικά τον ολοκληρωτισμό της κυριαρχίας του.
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 1 Μάρτη αεροπλάνα Super Tucan και ελικόπτερα της Κολομβίας εισέβαλλαν 8 χλμ στο έδαφος του γειτονικού Εκουαδόρ και βομβάρδισαν καταυλισμό των Επαναστατικών Ένοπλων Δυνάμεων Κολομβίας (Farc). Κυριολεκτικά τους έπιασαν στον ύπνο. Δυνάμεις ξηράς αποτελείωσαν το έργο και εκτέλεσαν τους επιζώντες τραυματίες. Μεταξύ των νεκρών ήταν ο Κομαντάντε Ραούλ Ρέγιες (Luis Edgar Devia Silva), πολιτικός εκπρόσωπος των Farc και βασικός διαπραγματευτής για την ανταλλαγή των ομήρων που κρατούν οι αντάρτες και το ‘νούμερο Δύο’ της οργάνωσης μετά τον ιστορικό ηγέτη Μανουέλ Μαρουλάντα ή «Τιροφίχο».
Τα ιδιωτικά μεγαθήρια της τηλεόρασης στη Λατινική Αμερική έστησαν αμέσως πανηγυρικό Σόου, ικανοποιώντας τις διαθέσεις για άφθονο ‘αίμα τρομοκρατών’. Οι Κολομβιανοί στρατιωτικοί ηγέτες, με δολοφονική λάμψη στα μάτια, χαμογελούσαν στις κάμερες σαν ύαινες που γλείφονται μετά από γερό τσιμπούσι.
Οι Farc σ’ ένδειξη καλής θέλησης για διαπραγματεύσεις είχαν απελευθερώσει τον περασμένο μήνα ήδη 4 ομήρους με τη μεσολάβηση του βενεζολάνου Τσάβες και της Κολομβιανής βουλευτίνας Πιεδάδ Κόρδοβα.
Η ‘κρίσιμη’ απελευθέρωση που αναμένεται να γίνει είναι της πρώην βουλευτίνας Ινγκριντ Μπετανκούρ, η οποία δήλωσε πρόσφατα ότι θέλει να είναι υποψήφια για την προεδρία της Κολομβίας ώστε να οδηγήσει σε μια ειρηνική λύση τον εσωτερικό πόλεμο που κρατάει πάνω από 50 χρόνια. Ο νυν Κολομβιανός πρόεδρος Άλβαρο Ουρίμπε, - ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική-, έχει δηλώσει ότι δεν θέλει ειρηνική λύση και βάζει συνεχώς εμπόδια σε κάθε διαπραγμάτευση.
Ενώ λίγες ώρες μετά τον βομβαρδισμό ο Ουρίμπε ευχαριστούσε τον πρόεδρο του Εκουαδόρ Ραφαέλ Κορρέα για τη ‘συνεργασία’, γρήγορα αποκαλύφθηκε η πραγματικότητα. Ο Κορρέα δεν ήξερε τίποτα και θεώρησε αμέσως ‘αιτία πολέμου’ την παραβίαση των συνόρων του Εκουαδόρ από το στρατό της Κολομβίας. Έδιωξε τον Κολομβιάνο πρέσβη και απέσυρε τον εκουαδοριανό από την Κολομβία. Κινητοποίησε στρατό στα σύνορα και κάλεσε έκτακτη συνεδρίαση των διεθνών οργανισμών ασφαλείας. Το ίδιο έκανε και ο Βενεζολάνος πρόεδρος Ούγκο Τσάβες. Επίσης αποκαλύφθηκε ότι δεν υπήρξε ‘σύγκρουση’, διότι σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Εκουαδοριανού στρατού που έκανε αυτοψία στην περιοχή, οι 17 αντάρτες δεν πρόλαβαν καν ν’ αντιδράσουν, κοιμούνταν την ώρα της επίθεσης (τα πτώματα βρέθηκαν με τα εσώρουχα εκεί που κοιμούνταν), και εκτός από τους τρεις σκοπούς κανένας δεν είχε όπλο επάνω του. Ειδικότερα, ο Ραούλ Ρέγιες είχε χτυπηθεί με σφαίρα στον αριστερό κρόταφο.
Τι σημαίνει η πολεμική ενέργεια του Ουρίμπε στο έδαφος του Εκουαδόρ.
Από τη μια πλευρά, η ‘σκληρή’ γραμμή του Ουρίμπε κατά της ‘τρομοκρατίας’ έχει στόχο να οξύνει την εσωτερική αντιπαράθεση για να πετύχει συσπείρωση της δεξιάς και την αλλαγή της νομοθεσίας που θα του επιτρέψει την επανεκλογή για τρίτη θητεία στην προεδρία. Σημειωτέον ότι πριν από ένα μήνα είχαν διοργανωθεί από τους οπαδούς της γραμμής Ουρίμπε διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις του κόσμου την ίδια μέρα, με σύνθημα «Σταματήστε τις Farc», ενώ ήταν σ’ εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για ανταλλαγή αιχμαλώτων.
Ωστόσο, παρά την πρόκληση, οι Farc δήλωσαν ότι δεν θα κάνουν πίσω στην πολιτική για ‘ανθρωπιστική ανταλλαγή αιχμαλώτων’ και διάλογο. Το περιοδικό Resistencia, όργανο των Farc επιμένει ότι «θα συνεχιστεί η προσπάθεια για ειρήνη, για οικοδόμηση ουσιαστικής δημοκρατίας με κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτή είναι η απόδοση τιμής σ’ όλους τους συντρόφους που έπεσαν». (3/3/2003).
Ταυτόχρονα όμως ο Ουρίμπε δημιουργεί πολιτική κρίση και εμπόλεμη κατάσταση στην περιοχή για να αποσταθεροποιήσει τις δύο αντιαμερικάνικες και αριστερές κυβερνήσεις των γειτονικών χωρών, της Βενεζουέλας και του Εκουαδόρ. Ο Κορρέα, που έχει μεγάλη λαϊκή υποστήριξη στις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που προωθεί, έχει δηλώσει ότι δεν θα ανανεώσει τη συμφωνία για τη μεγάλη στρατιωτική βάση (Manta) που έχουν οι ΗΠΑ στο έδαφός του Εκουαδόρ, στην περιοχή της Αμαζονίας. Συμμαχεί με το ‘μαύρο πρόβατο’ της Λατινικής Αμερικής τον Τσάβες και τον Έβο Μοράλες της Βολιβίας, άλλον άκρως ανεπιθύμητο, ο οποίος για παράδειγμα, τολμά να φέρνει Κουβανούς γιατρούς στην πάμφτωχη χώρα του, για να βοηθούν δωρεάν τους εξαθλιωμένους, στερώντας ‘πελατεία’ από τους ντόπιους γιατρούς.
Ο Ουρίμπε και η Ουάσινγκτον (η οποία μάλλον συνεισέφερε άμεσα στη ‘χειρουργική’ δολοφονική επίθεση με όπλα υψηλής τεχνολογίας) επιδιώκουν μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Πρώτο, να αποτρέψουν μία ακόμα αντίπαλη κυβέρνηση στη Λατινική Αμερική, δηλαδή την ενδεχόμενη αλλαγή στην Κολομβία με την πολιτική λύση της εσωτερικής σύγκρουσης, και δεύτερο να αποσταθεροποιήσουν τις αριστερών διακηρύξεων κυβερνήσεις των γειτονικών χωρών (Εκουαδόρ-Βενεζουέλα).
Ενώ η αιμοβόρα ‘κατά της τρομοκρατίας’ ισπανική Ελ Παίς πανηγύριζε για την ‘πτώση σε μάχη του τρομοκράτη’, πολλές ήταν οι αντιδράσεις για την βάρβαρη ενέργεια του Ουρίμπε, από την ανοιχτή καταδίκη του Ντανιέλ Ορτέγκα ως τη «λύπη» του Γάλλου Σαρκοζί, ο οποίος δήλωσε ότι λυπάται διότι «συμβαίνει σε μια κρίσιμη στιγμή όπου έπρεπε να υποστηριχτεί η θετική δυναμική για την αμοιβαία ανταλλαγή ομήρων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου