Η εξουδετέρωση της Αϊτής

Άσλεϊ Σμιθ (Counterpunch 14/1/2010. Ο Σμιθ γράφει στο Socialist Worker,όπου πρωτοδημοσιεύτηκε αυτό το άρθρο)



Γιατί το 60% των κτιρίων της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς ήταν φθηνές και ανασφαλείς κατασκευές, όπως είπε ο δήμαρχος της πόλης; Γιατί δεν υπήρχαν οικοδομικοί κανονισμοί σε μια πόλη που βρίσκεται πάνω από ένα τεκτονικό ρήγμα; Γιατί το Πορτ-ο-Πρενς από μια μικρή πόλη των 50.000 κατοίκων, τη δεκαετία του 1950, έχει υπερδιογκωθεί σε μια πόλη 2 εκατομμυρίων απελπιστικά φτωχών ανθρώπων σήμερα; Γιατί ο κρατικός μηχανισμός σαρώθηκε πλήρως από την καταστροφή;
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι αντέδρασαν στο γεγονός του σεισμού προσπαθώντας να βρουν τρόπους για να βοηθήσουν ή να στείλουν χρήματα, ο Αμερικανός Πατ Ρόμπερτσον της φονταμενταλιστικής Χριστιανικής Δεξιάς επέδειξε ένα νέο αβυσσαλέο ρατσισμό. Είπε ότι οι Αϊτινοί είναι καταραμένοι γιατί με την επανάστασή τους πριν από δύο αιώνες έκαναν συμφωνία με το διάβολο, προκειμένου να απελευθερωθούν από του Γάλλους δουλοκτήτες.
Τα κυρίαρχα εταιρικά ΜΜΕ τουλάχιστον ανέφεραν ότι το σεισμό τον προκάλεσε η μετακίνηση τεκτονικών πλακών και ότι η φτώχεια και η ανικανότητα της κυβέρνησης Πρεβάλ έκαναν ακόμη πιο καταστροφικές τις συνέπειες. Αλλά δεν ανέφεραν το γιατί.
“Η κάλυψη των ΜΜΕ χαρακτηρίζεται από πλήρη σχεδόν αποσύνδεση της καταστροφής από την κοινωνική και πολιτική ιστορία της Αϊτής”, αναφέρει ο Καναδός Ιβ Ένγκλερ, που ανήκει στην ομάδα αλληλεγγύης προς την Αϊτή. “Έχουν αναφέρει επανειλημμένα ότι η κυβέρνηση ήταν εντελώς απροετοίμαστη για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κρίσης. Αυτό είναι αλήθεια. Όμως, δεν είπαν το λόγο”.
Γιατί το 60% των κτιρίων της πρωτεύουσας Πορτ-ο-Πρενς ήταν φτηνές και ανασφαλείς κατασκευές, όπως είπε ο δήμαρχος της πόλης; Γιατί δεν υπήρχαν οικοδομικοί κανονισμοί σε μια πόλη που βρίσκεται πάνω από ένα τεκτονικό ρήγμα; Γιατί το Πορτ-ο-Πρες από μια μικρή πόλη των 50.000 κατοίκων, τη δεκαετία του 1950, έχει υπερδιογκωθεί σε μια πόλη 2 εκατομμυρίων απελπιστικά φτωχών ανθρώπων σήμερα; Γιατί ο κρατικός μηχανισμός σαρώθηκε πλήρως από την καταστροφή;
Για να δοθούν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, πρέπει κανείς να δει ένα δεύτερο ρήγμα – την ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Αϊτής. Η αμερικανική κυβέρνηση, τα Ηνωμένα Έθνη και άλλες δυνάμεις βοήθησαν την αϊτινή ελίτ να εντάξει τη χώρα στα νεοφιλελεύθερα οικονομικά σχέδια που έριξαν την πλειονότητα του πληθυσμού στη φτώχεια, ερήμωσαν την ύπαιθρο, κατέστρεψαν τις υποδομές και κατέστησαν πλήρως ανήμπορη την κυβέρνηση.
Το ρήγμα που προκάλεσε η ιμπεριαλιστική πολιτική συνδυάστηκε με το τεκτονικό ρήγμα και μετέτρεψε μια φυσική καταστροφή σε κοινωνική.
***
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι ΗΠΑ υποστήριζαν τις δικτατορίες του Παπά Ντοκ Ντιβαλιέ και στη συνέχεια του Μπέιμπι Ντοκ Ντιβαλιέ, που κυβέρνησαν τη χώρα από το 1957 μέχρι το 1986, ως αντικομουνιστικό αντίβαρο στην κοντινή Κούβα.
Υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, στις δεκαετίες του 1970 και 1980, ο υιός Ντιβαλιέ άνοιξε την αϊτινή οικονομία στο αμερικανικό κεφάλαιο. Τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα που πλημμύρισαν τη χώρα κατέστρεψαν τη γεωργία. Έτσι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι από την ύπαιθρο συγκεντρώθηκαν σαν κοπάδια στις φτωχογειτονιές του Πορτ-ο-Πρενς, φθηνή εργατική δύναμη για τα εργατικά κολαστήρια που είχαν ιδρύσει οι Αμερικανοί στις ειδικές ζώνες προστασίας των εξαγωγών.
Στη δεκαετία του 1980, οι Αϊτινοί ξεσηκώθηκαν για να διώξουν τους Ντιβαλιέ από την εξουσία και εξέλεξαν , το 1990, έναν μεταρρυθμιστή, τον Ζαν-Μπερτράν Αριστίντ ως πρόεδρο. Στο πρόγραμμά του περιλάμβανε τον αναδασμό της γης, τη βοήθεια προς τους χωρικούς, την αναδάσωση, τις επενδύσεις στις λαϊκές υποδομές, τις αυξήσεις μισθών και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα για τους εργάτες που δούλευαν στα εργοστάσια-κάτεργα.
Στη συνέχεια, τον Σεπτέμβριο του 1991, οι ΗΠΑ υποστήριξαν ένα πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Αριστίντ. Τελικά, ο εκλεγμένος πρόεδρος αποκαταστάθηκε το 1995, όταν ο Μπιλ Κλίντον έστειλε στρατεύματα στο νησί – υπό τον όρο όμως
ότι θα εφάρμοζε το αμερικανικό νεοφιλελεύθερο σχέδιο, το “σχέδιο θανάτου” όπως το αποκαλούν οι Αϊτινοί.
Ο Αριστίντ αντιστάθηκε στην εφαρμογή ορισμένων σημείων του αμερικανικού προγράμματος για την Αϊτή, αλλά εφάρμοσε άλλα, υπονομεύοντας τις πιο ελπιδοφόρες μεταρρυθμίσεις του. Οι Αμερικανοί γίνονταν όλο και πιο ανυπόμονοι εξαιτίας της μη πλήρους υπακοής του, και όταν ζήτησε 21 δισεκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση, κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του στην εξουσία,επέβαλαν οικονομικό εμπάργκο που στραγγάλισε τη χώρα ρίχνοντας αγρότες και εργάτες σε ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια.
***
Το 2004, οι ΗΠΑ συνεργάστηκαν με την αϊτινή άρχουσα τάξη και αναβίωσαν τα τάγματα θανάτου τα οποία ανέτρεψαν την κυβέρνηση, απήγαγαν και απέλασαν τον Αριστίντ. Τα Ηνωμένα Έθνη έστειλαν στρατεύματα κατοχής στη χώρα και στην εξουσία εγκαταστάθηκε η κυβέρνηση-μαριονέτα του Ζεράρ Λατορτί με στόχο να συνεχίσει την εφαρμογή του αμερικανικού νεοφιλελεύθερου σχεδίου.
Το βραχύβιο καθεστώς του Λατορτί ήταν πλήρως διεφθαρμένο –ο ίδιος και οι φίλοι του έβαλαν στην τσέπη μέρος των 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων που διοχετεύτηκαν στη χώρα από τις ΗΠΑ και άλλες δυνάμεις μετά τον τερματισμό του εμπάργκο. Το καθεστώς κατεδάφισε τις ήπιες μεταρρυθμίσεις που είχε κατορθώσει να εφαρμόσει ο Αριστίντ. Η φτώχεια και η υποβάθμιση των υποδομών της χώρας επιδεινώθηκαν.
Στις εκλογές του 2006, οι Αϊτινοί ψήφισαν τον επί μακρόν σύμμαχο του Αριστίντ Ρενέ Πρεβάλ ως πρόεδρο. Όμως ο Πρεβάλ είναι μια ανίσχυρη προσωπικότητα που συναίνεσε με τα αμερικανικά σχέδια για τη χώρα και απέτυχε να αναχαιτίσει την αυξανόμενη κοινωνική κρίση.
Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ, ο ΟΗΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κατάφεραν να παρακάμψουν την κυβέρνηση Πρεβάλ και να διοχετεύσουν χρήματα στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) αντί να τα διαθέσουν στις κρατικές υπηρεσίες. Ο Ιβ Ένγκλερ λέει ότι “σήμερα στην Αϊτή οι ΜΚΟ έχουν τη μεγαλύτερη κατά κεφαλήν παρουσία στον κόσμο”. Η κυβέρνηση του Πρεβάλ έχει γίνει πολιτικό φύλλο συκής, πίσω από το οποίο οι βασικές αποφάσεις λαμβάνονται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και εφαρμόζονται από τις διεθνείς ΜΚΟ που αυτές επιλέγουν.
***
Την πραγματική εξουσία δεν την ασκεί η κυβέρνηση Πρεβάλ, αλλά οι δυνάμεις κατοχής του ΟΗΕ με τη στήριξη των ΗΠΑ. Οι δυνάμεις του ΟΗΕ, υπό βραζιλιάνικη ηγεσία, προστάτεψαν τους πλούσιους και συνεργάστηκαν –ή έκαναν τα στραβά μάτια– με τα ακροδεξιά τάγματα θανάτου που τρομοκρατούν τους υποστηρικτές του Αριστίντ και του κόμματός του Lavalas.
Οι κατακτητές δεν έχουν κάνει τίποτε για ν’ αντιμετωπίσουν τη φτώχεια, για να αποκαταστήσουν τις διαλυμένες υποδομές και την τεράστια αποψίλωση των δασών που επιδεινώνει τα αποτελέσματα πολλών φυσικών καταστροφών – των μεγάλων τυφώνων του 2004 και του 2008 και τώρα του μεγάλου σεισμού στο Πορτ-ο-Πρενς.
Αντ΄ αυτού, απλώς αστυνομεύουν εν μέσω κοινωνικής καταστροφής και έτσι διαπράττουν τα συνήθη εγκλήματα που χαρακτηρίζουν τις απανταχού αστυνομικές δυνάμεις. Όπως έγραψε ο Νταν Μπίτον στη NACLA Report on Americas: “Η Αποστολή Σταθεροποίησης του ΟΗΕ στην Αϊτή (Minustah), που άρχισε τον Ιούνιο του 2004, έχει στιγματιστεί από σκάνδαλα δολοφονιών, βιασμών και άλλων βίαιων πράξεων των στρατιωτών της σχεδόν από την έναρξη της παρουσίας της”.
Αρχικά η κυβέρνηση Μπους και τώρα η κυβέρνηση Ομπάμα χρησιμοποίησαν το πραξικόπημα, την κοινωνική κρίση και τις φυσικές καταστροφές για να επεκτείνουν την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων οικονομικών σχεδίων.
Υπό τον Ομπάμα, οι ΗΠΑ διέγραψαν μεν 1,2 δισ. δολάρια χρέους, αλλά όχι όλο το χρέος της Αϊτής – και έτσι η χώρα πληρώνει ακόμη τεράστια ποσά στην Παναμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης. Η ανακούφιση από το χρέος είναι η κλασική βιτρίνα της αληθινής πολιτικής του Ομπάμα έναντι της Αϊτής, που είναι ίδια με την προγενέστερη αμερικανική πολιτική.
Σε στενή συνεργασία με τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ στην Αϊτή, τον πρώην πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, ο Ομπάμα πίεσε να εφαρμοστεί ένα οικονομικό πρόγραμμα οικείο σε όλη την Καραϊβική – τουρισμός, υφαντουργίες-κάτεργα και εξασθένηση του δημόσιου ελέγχου της οικονομίας μέσω ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης.
Πιο συγκεκριμένα, ο Κλίντον έχει ενορχηστρώσει ένα σχέδιο για τη μετατροπή του βορρά της Αϊτής σε τουριστική περιοχή, όσο γίνεται πιο μακριά από τις συνεχώς επεκτεινόμενες φτωχογειτονιές του Πορτ-ο-Πρενς. Ο Κλίντον δελέασε την εταιρεία Royal Caribbean Cruise Lines να επενδύσει 55 εκατομμύρια δολάρια για να κατασκευάσει μια προβλήτα κατά μήκος της ακτογραμμής του Λαμπαντί, την οποία μίσθωσε μέχρι το 2050.
Από εκεί, η τουριστική βιομηχανία της Αϊτής ευελπιστεί να οργανώνει εκδρομές στο κάστρο Λαφεριέρ, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή ενός βουνού, και στο παλάτι Σαν Σουσί που χτίστηκαν από τον Ανρί Κριστόφ, έναν από τους ηγέτες της επανάστασης των σκλάβων της Αϊτής. Σύμφωνα με την εφημερίδα Miami Herald:
Το αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων πρόγραμμα θα μεταμορφώσει τη σημερινή μικρή και όμορφη πόλη του Μιλό, που φιλοξενεί τα ερείπια του κάστρου και του Σαν Σουσί, σε ένα άκρως τουριστικό προορισμό, με αγορές έργων τέχνης και χειροτεχνημάτων, εστιατόρια και πλακόστρωτους δρόμους. Οι επισκέπτες θα μεταφέρονται με οχηματαγωγά στον κόλπο, μετά την πόλη Καπ-Αϊτιέν, και στη συνέχεια με λεωφορείο πέρα από τις φυτείες των χωρικών. Φτάνοντας το Μιλό θα περπατούν ή θα ιππεύουν προς το κάστρο, το οποίο κηρύχθηκε το 1982 [από την ΟΥΝΕΣΚΟ] τόπος παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς…
Ο οικοτουρισμός, η αρχαιολογική εξερεύνηση και οι ηδονοβλεπτικές επισκέψεις σε τελετές βουντού αποτελούν τον κράχτη της αναπτυσσόμενης βιομηχανίας τουρισμού της Αϊτής, καθώς η Royal Caribbean σχεδιάζει να φέρει το μεγαλύτερο κρουαζερόπλοιο του κόσμου, ανταποκρινόμενη στην ανάγκη για εκδρομές.
Έτσι, ενώ ο Πατ Ρόμπερτσον αποκηρύττει τη μεγάλη επανάσταση των σκλάβων της Αϊτής ως συμφωνία με το διάβολο, ο Μπιλ Κλίντον βοηθάει να υποβαθμιστεί σε μια παγίδα για τους τουρίστες.
Ταυτόχρονα, τα σχέδια του Κλίντον για την Αϊτή περιλαμβάνουν την επέκταση των εργοστασίων-κατέργων για να επωφεληθούν οι επιχειρηματίες από τη χρήση της φθηνής εργατικής δύναμης του πληθυσμού των πόλεων. Οι δασμοαπαλλαγές που εκχώρησαν οι ΗΠΑ στα εξαγόμενα από την Αϊτή ενδύματα διευκολύνουν την επιστροφή αυτών των επιχειρήσεων-κατέργων στο νησί.
Ο Κλίντον εκθείασε τις δυνατότητες ανάπτυξης τέτοιων εργοστασίων κατά τη διάρκεια μιας αστραπιαίας περιοδείας σε εργοστάσιο υφαντουργίας που ανήκει και διευθύνεται από τη διαβόητη Cintas Corp. Ανάγγειλε ότι ο Τζορτζ Σόρος πρόσφερε 50 εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή ενός νέου βιομηχανικού πάρκου, όπου θα εγκατασταθούν αυτά τα κάτεργα, προβλέποντας ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει 25.000 θέσεις εργασίας στον κλάδο του ενδύματος. Ο Κλίντον εξήγησε σε μια συνέντευξη Τύπου ότι η κυβέρνηση της Αϊτής θα μπορούσε να δημιουργήσει “περισσότερες θέσεις εργασίας μειώνοντας το κόστος των επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένου του κόστους ενοικίου”.
Όπως είπε ο ιδρυτής της οργάνωσης υπεράσπισης δικαιωμάτων TransAfrica στο δίκτυο Democracy Now!: “ Αυτό δεν είναι το είδος της επένδυσης που χρειάζεται η Αϊτή. Χρειάζεται επενδύσεις κεφαλαίου. Χρειάζεται επενδύσεις που θα την καθιστούν αυτάρκη. Χρειάζεται επενδύσεις που θα της εξασφαλίσουν τα αναγκαία τρόφιμα”.
Ένας από τους λόγους που ο Κλίντον εκθείαζε με τόση επιμονή τα εργατικά κάτεργα είναι ότι το πραξικόπημα [του 2004], το οποίο στήριξε η αμερικανική κυβέρνηση, κατέστειλε κάθε αντίσταση. Ξεφορτώθηκε τον Αριστίντ και την ενοχλητική συνήθειά του να αυξάνει τους κατώτατους μισθούς. Του απαγόρευσε να επιστρέψει στη χώρα, τρομοκράτησε τους συμμάχους του και απαγόρευσε στο κόμμα του, Fanmi Lavalas, το οποίο υποστηριζόταν από την πλειοψηφία, να συμμετάσχει στις εκλογές για την κυβέρνηση. Το δικτατορικό καθεστώς οργάνωσε επίσης επιθέσεις εναντίον των συνδικαλιστών μέσα στα εργοστάσια-κάτεργα.
Συνεπώς ο Κλίντον ήταν σε θέση να διαβεβαιώσει τους επιχειρηματίες: “Το πολιτικό ρίσκο που αναλαμβάνετε στην Αϊτή είναι μικρότερο απ’ όσο υπήρξε ποτέ στη διάρκεια της ζωής μου”.
Έτσι, όπως και οι προηγούμενες προεδρίες, η προεδρία Ομπάμα εργάστηκε προς όφελος της αϊτινής ελίτ, διευκόλυνε τις διεθνικές εταιρείες να επωφεληθούν από τη φθηνή εργατική δύναμη, υπέσκαψε την ικανότητα του αϊτινού κράτους να θεσπίζει κοινωνικές ρυθμίσεις και κατέστειλε κάθε πολιτική αντίσταση.
***
Αυτές οι πολιτικές οδήγησαν ευθέως στην εξουδετέρωση του κράτους, στην καταστροφή των δημόσιων υποδομών, στην οικοδόμηση επικίνδυνων κτιρίων και σε απελπιστική φτώχεια. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τους τυφώνες, και τώρα με το σεισμό, μετέτρεψαν τις φυσικές σε κοινωνικές καταστροφές.
Η βοήθεια προς την Αϊτή σήμερα είναι άκρως αναγκαία, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει πολιτικά τυφλούς. Όπως είπε ο Ένγκλερ:
Η βοήθεια προς την Αϊτή χρησιμοποιούνταν πάντα για να προωθήσει τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Αυτό είναι προφανές αν εξετάσει κανείς το πώς μεταχειρίστηκαν οι ΗΠΑ και ο Καναδάς την κυβέρνηση του Αριστίντ και πώς την κυβέρνηση των πραξικοπηματιών. Στέρησαν από τον Αριστίντ σχεδόν όλη τη βοήθεια. Μετά το πραξικόπημα όμως, άνοιξαν την κάνουλα του χρήματος για να στηρίξουν ορισμένες από τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις της αϊτινής κοινωνίας.
Πρέπει λοιπόν να αντισταθούμε σε κάθε προσπάθεια των ΗΠΑ και άλλων δυνάμεων να χρησιμοποιήσουν αυτή την κρίση για να επιβάλουν ακόμη πιο εκτεταμένα το πρόγραμμά τους σε μια εξαντλημένη χώρα.
Πρέπει να έχουμε επίγνωση του ρόλου που παίζουν οι διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ενώ πολλές ΜΚΟ προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρίση, η αμερικανική και άλλες κυβερνήσεις τούς δίνουν βοήθεια με σκοπό την υπονόμευση του δημοκρατικού δικαιώματος των Αϊτινών στον αυτοπροσδιορισμό. Οι διεθνείς ΜΚΟ δεν ελέγχονται από το αϊτινό κράτος ή τον αϊτινό πληθυσμό. Έτσι η βοήθεια που διοχετεύεται μέσω αυτών υποσκάπτει ακόμη περισσότερο τον ελάχιστο έλεγχο που ασκούν ακόμη οι Αϊτινοί στην κοινωνία τους.
Η κυβέρνηση Ομπάμα οφείλει να άρει αμέσως την απαγόρευση επιστροφής του Αριστίντ στη χώρα [ζει εξόριστος στη Νότια Αφρική] και την απαγόρευση συμμετοχής του κόμματός του στην εκλογική διαδικασία — στην οποία όμως επιτρέπεται να συμμετάσχει ένας γνωστός ναρκέμπορος εγκληματίας και ηγέτης του πραξικοπήματος, ο Γκι Φιλίπ, και το κόμμα του Μέτωπο Εθνικής Ανοικοδόμησης. Ο Αριστίντ και το κόμμα του είναι το πιο δημοφιλές στη χώρα και πρέπει να έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε μια ανοιχτή και ανόθευτη ψηφοφορία.
Επίσης, οι ΗΠΑ πρέπει να σταματήσουν να απελαύνουν Αϊτινούς που εγκατέλειψαν την κατεστραμμένη από την κρίση χώρα τους και να παραχωρήσουν το καθεστώς προσωρινής προστασίας στους Αϊτινούς πρόσφυγες. Να επιτρέψουν σε κάθε Αϊτινό που προσπάθησε να διαφύγει από την πολιτική και κοινωνική κρίση μετά το πραξικόπημα, τους τυφώνες και τώρα το σεισμό να μείνει νόμιμα στις ΗΠΑ.
Πάνω απ’ όλα, πρέπει να απαιτήσουμε να σταματήσουν οι ΗΠΑ να επιβάλουν τα νεοφιλελεύθερα σχέδιά τους. Οι ΗΠΑ λεηλατούσαν επί δεκαετίες την αϊτινή κοινωνία. Δεν χρωστά η Αϊτή στις ΗΠΑ, στις άλλες χώρες ή στα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά το αντίθετο. Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, ο Καναδάς και τα Ηνωμένα Έθνη οφείλουν αποζημιώσεις στο λαό της Αϊτής, για να επανορθώσουν τη ζημιά που προκάλεσαν με την ιμπεριαλιστική λεηλασία της χώρας.
Με τα κεφάλαια αυτά και την πολιτική ελευθερία, οι Αϊτινοί θα μπορούσαν τελικά να διαμορφώσουν το πολιτικό και οικονομικό τους μέλλον – όσα ονειρεύτηκαν αυτοί που ξεσηκώθηκαν ενάντια στη σκλαβιά 200 χρόνια πριν.

Από το blog της ΠΑΣΑ 17.1.10

Για ισπανόφωνους/ες

στο καταπληκτικό teleSUR μπορείτε να βλέπετε live τις εξελίξεις στην Ονδούρα

Τελευταία νέα από Ονδούρα

Δυο νεκροί διαδηλωτές

Πλήθος διαδηλωτών έχει περικυκλώσει το διεθνές αεροδρόμιο της Τεγουσιγάλπα.
μέσα στο αεροδρόμιο υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις στρατού και αστυνομίας. Απέξω πολλλά αστυνομικά μπλόκα υποχώρησαν μπροστά στο μεγάλο πλήθος. Όμως ένα από αυτά αρχικά άφησε τον κόσμο να προχωρήσει και στην συνέχεια τον κτύπησε με δακρυγόνα και σφαίρες. Ανφέρονται δύο νεκροί και πολλοί τραυματίες. Το αεροπλάνο με τον Ζελάγια φτάνει περίπου σε 30 λεπτά.

01.40

Αυτή τη στιγμή το αεροδρόμιο έχει μετατραπεί σε κανονικό πεδίο μάχης. Οι διαδηλωτές δέχονται πυρά των μπάτσων και απαντούν με πέτρες. Η κάμερα δείχνει ασθενοφόρα που μεταφέρουν τραυματίες ακόγονται φωνές που ζητάν βοήθεια και συνθήματα κατά των δυνάμεων καταστολής.

02.40

Όλα έχουν ηρεμήσει προς το παρόν καθώς αναμένεται η προσγείωση. Αλλά μόλις το αεροπλάνο πλησίασε το αεροδρόμιο από δύο στρατιωτικά οχήματα έκλεισαν τις δύο άκρες του διάδρομου προσγείωσης εμποδίζοντας την προσγείωση.

03.10

Μετά τα γεγονότα που συνέβησαν το αεροπλάνο της ALBA κατευθύνεται προς το αεροδρόμιο της Μανάγκουα στη Νικαράγουα.

Αυτά για σήμερα

Πραξικόπημα στην Ονδούρα

Κυριακή

Παρακολούθησα αρκετά το Telesur και σας δίνω μια πρώτη εικόνα.

Ο Ζελάγια βρίσκεται στην Κόστα Ρίκα.
Αύριο υπάρχει έκτακτη σύσκεψη της ALBA για το θέμα.
Κοινότητες και Δήμοι έστησαν τις κάλπες και ψήφισαν και έδιωξαν τον στρατό που πήγε να τις μαζέψει.
Για αύριο καλούν σε γενική απεργία και κλείσιμο δρόμων.
Υπάρχουν εστίες αντίστασης και συλλήψεις όχι όμως με σαφή πληροφόρηση.

Ενώ έγραφα το προηγούμενο, όπου ξέχασα να πώ ότι οι δεξιοί βουλευτές όρκισαν νέο πρόεδρο κάποιον Μιτσελέτι το Τελεσούρ δείχνει σε απευθείας μετάδοση χιλιάδες κατοίκους να έχουν βγει στους δρόμους και να διαδηλώνουν απέναντι σε αστυνομία και στρατό να επανέλθει ο νόμιμος πρόεδρος.
Υπάρχουν και οδοφράγματα με φωτιές. Επίσης έδειξε σκηνές με τον κόσμο να κυνηγά και να κράζει δημοσιογράφους και καμέραμαν οι οποίοι βρήκαν σιγουριά δίπλα στους μπάτσους.

Γενικά η κατάσταση θυμίζει Βενεζουέλα το 2002.

Δευτέρα

Το Telesur ενώ μετέδιδε κανονικά το πρόγραμμά του ως τις 17.30 ξαφνικά άλλαξε και άρχισε νέα απ'ευθείας μετάδοση από την Ονδούρα.
Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά σήμερα. Δεν υπάρχει η ζωντανή εικόνα που είχε χτες το βράδυ λόγω της απαγόρευσης στα μέσα και στο ίντερνετ. Υπάρχει μια μακρινή εικόνα από ψηλά μέσω δορυφορικού τηλέφωνου όπου διακρίνεται το κυβερνητικό μέγαρο ζωσμένο από στρατιωτικά οχήματα (τανκ,τζιπ και καμιόνια)και πολύ πιο πίσω μερικοί πολίτες με πλακάτ στα χέρια. Επίσης έδειξε ισχυρή στρατιωτική παρουσία στο αεροδρόμιο. Ανταποκριτές από το τηλέφωνο αναφέρουν για εθνική απεργία και συγκεντρώσεις χωρίς να δίνουν λεπτομέρειες.
Αξιοπρόσεκτη ήταν μια εικόνα όπου 4 άτομα (3 άνδρες και 1 γυναίκα) με άσπρες φορεσιές (γιατροί;) εισέρχονται με τη συνοδεία στρατιωτών στο κυβερνητικό μέγαρο.
Δυστυχώς δεν υπάρχει ήχος στην κάλυψη αυτή και δεν μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

20.12

Υπάρχει σαφώς καλύτερη κάλυψη με το δορυφορικό τηλέφωνο και ήχος μέσω κινητού.
Διαδηλωτές έχουν πλησιάσει το προεδρικό μέγαρο στη Τεγουλσιγάπα. Στήνουν οδοφράγματα και φωνάζουν συνθήματα. Απέναντι τους έχουν πάνοπλες δυνάμεις καταστολής και επικρατεί μεγάλη ένταση για τι θα επακολουθήσει. Ένας εκπρόσωπος των φοιτητών μίλησε για τραυματίες και έναν νεκρό. Εν τω μεταξύ τα ιδιωτικά κανάλια της χώρας μεταδίδουν σαπουνόπερες...

22.20

Όλο και περισσότερος κόσμος πλαισιώνει τα οδοφράγματα. Πριν από λίγο ήλθαν μαζικά καθηγητές και δάσκαλοι. Νεαροί κουκουλοφόροι έχουν βάλει φωτιά σε λάστιχα αυτοκινήτου και ο τόπος έχει γεμίσει καπνό. Οι δυνάμεις καταστολής παρακολουθούν αλλά εντελώς ήρεμα... Στος φαντάρους μοιράστηκαν σάντουιτς.Ίσως περιμένουν να ορκίσουν πρώτα την κυβέρνηση των ανδρείκελων και μετά να επέμβουν.

22.30

Οι ειδικές δυνάμεις άρχισαν να χτυπούν τα οδοφράγματα στις συνοικίες

Τρίτη

24.00

Αυτή τη στιγμή γίνεται χαμός! Οι ειδικές δυνάμεις καταστολής που ονομάζονται "Τίγρεις" έχουν βγει στους δρόμους γύρω από το προεδρικό μέγαρο ρίχνουν πολλά μα πάρα πολλά δακρυγόνα και προσπαθούν να διαλύσουν τους διαδηλωτές στα οδοφράγματα. Ένα ελικόπτερο των μπάτσων πετάει από πάνω και ρίχνει και αυτό δακρυγόνα. Παράλληλα ειδικές αύρες των μπάτσων ρίχνουν νερό στους διαδηλωτές.Υπάρχουν πολλοί τραυματίες και γίνονται συλλήψεις.

01.00

Τους επιτίθενται με όλα τα μέσα. δακρυγόνα από ξηρά και αέρα κόκκινους πίδακες νερού για να τους σταμπάρουν και να τους συλλάβουν κλομπ και όπλα. Υπάρχει ένας νεκρός από στρατιωτικό καμιόνι ένας ηλικιωμένος τραυματίας από σφαίρα μπάτσου και αρκετοί τραυματίες. Συνέχεια εμφανίζονται ασθενοφόρα για να παραλάβουν τραυματίες. Οι μπάτσοι τους κυκλώνουν αλλά αυτοί δεν υποχωρούν. Τους πετούν πέτρες και αρκετές φορές τους στριμώχνουν και τους βαράνε. Αν χαθεί ένα οδόφραγμα φτιάχνουν άλλο και αρχίζουν τις φωτιές και τις πέτρες.
Και κανένας δεν φεύγει από τους δρόμους!
Η Ονδούρα ζει απόψε τον δικό της Δεκέμβρη!

01.35

Στις 01.17 οι αστυνομικές δυνάμεις της Ονδούρα συνέλαβαν την ειδική απεσταλμένη του telesur Αντριάνα Σίβορι που κάλυπτε τα γεγονότα όλη την ημέρα. Μαζί συνέλαβαν και όλο το συνεργείο και τους πήραν τα διαβατήρια και τα κινητά τηλέφωνα.
Η κάλυψη συνεχίζεται με πολλά προβλήματα.

13.30

Το συνεργείο του telesur μεταφέρθηκε στο αλλοδαπών και μετά από επίμονες
προσπάθειες παραγόντων των διεθνών μέσων ενημέρωσης αφέθηκαν ελεύθεροι.
Από το βράδυ υπάρχουν πολλοί τραυματίες και συλληφθέντες. Από το πρωί δεν υπάρχει ζωντανή κάλυψη. Ίσως ξανά το απόγευμα.
Ο Ζελάγια δήλωσε ότι την Πέμπτη θα επιστρέψει στην Τεγουσιλγάπα. Συνδικάτα και οργανώσεις ιθαγενών προετοιμάζουν καραβάνι υποστήριξής του.

24.00

Αυτη τη στιγμή το telesur καλύπτει ζωντανα μια πολύ μεγάλη ειρηνική διαδήλωση σε κεντρικό δρόμο της Τελγουσιγάλπα. Νωρίτερα ο πραξικοματίας πρόεδρος Μιτσελέτι διοργάνωσε συγκέντρωση 200 -250 ατόμων στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας.

Κυκλοφορεί το 10ο τεύχος

Τηλ. επικοινωνίας: 210 9589022, 210 7522248 e.alana@gmail.com http://periodikoalana.blogspot.com/

ΑΘΗΝΑ: ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ για το ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟ ΕΜΠΟΡΙΟ «ο Σπόρος» (Σπ. Τρικούπη 21), «ΑBANICO» (Κολοκοτρώνη 12), «ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ» (Ρ. Φερραίου 25, Ηλιούπολη), Αριστερό Σχήμα Νίκαιας (Ηλιουπόλεως 36), «ΒΑΒΕΛ» (Λόντου 1 & Ζ. Πηγής), «ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ» (Μπενάκη 53), «ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ» (Θεμιστοκλέους 37), Εκδόσεις «ΚΨΜ» (Ζ. Πηγής 55-57), «ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ» (Δερβενίων 50 και Μπενάκη), «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» (Ασκληπιού 22), και στα περίπτερα της πλατείας Εξαρχείων και Κάνιγγος.

ΑΓΡΙΝΙΟ: «ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ» (Καζαντζή 12), καφέ «ΑΛΒΕΔΟΝ» (Πλ. Παναγοπούλου)

ΒΕΡΟΙΑ - KOZANH: βιβλιοπωλείο «ΣΥΝ-είδηση» & Κρίστη Πετροπούλου, τηλ. 23310-25875

ΓΙΑΝΝΕΝΑ: καφέ «Θυμωμένο Πορτρέτο» (Καποδιστρίου 20)

ΔΡΑΜΑ: Αγγελος Νουσλίδης 25210-21795 * βιβλιοπωλείο Ειρµός, Στοά Ντινάκη και * στην εφημερίδα Ηχώ, Άρεως 22 στη Δράµα.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ: «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ» (Αναλήψεως 19, 2810-341060), Αριστείδης Παπαδάκης, τηλ. 2810-242451

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: καφέ «ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ» (Αποστόλου Παύλου 3), ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Φιλίππου 51)

ΚΑΛΑΜΑΤΑ: Θεοδωρόπουλος Σωτήρης, 6976-856885

ΚΑΒΑΛΑ: Στέκι στην Σωκράτους 6

ΝΑΟΥΣΑ: «Βιβλιοπωλείο της Ρένας», 6972 876606

ΝΑΥΠΛΙΟ: βιβλιοπωλείο «ΑΡΤΙΟΝ»

ΠΑΤΡΑ: βιβλιοπωλείο «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ» (Γεροκωστοπούλου 31-33)

ΠΡΕΒΕΖΑ: Διονύσης Παπανίκος 6936-684864

ΣΠΑΡΤΗ: «ΙΔΙΟΜΟΡΦή» (Δωριέων 45, 27310-82203)

ΤΡΙΠΟΛΗ: Κατερίνα Ρέβελα, 6972-155463

ΡΕΘΥΜΝΟ: ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΧΑΝΙΑ: ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ (Χατζημιχάλη Νταλιάνη 67), βιβλιοπωλεία: «ΣΧΗΜΑ» (Δημοκρατίας 38), «ΠΟΛΥΕΔΡΟ» (Μπονιαλή 26)

ΧΙΟΣ: καφέ «Αλκυόνη»

Συνδρομή: 16 ευρώ για 4 τεύχη

Συγκέντρωση για τους πολιτικούς κρατούμενους του Ατένκο

ΟΤΑΝ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ,
ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΤΕΝΚΟ

Η πόλη του Ατένκο έγινε γνωστή όταν την περίοδο 2001-2002 οι κάτοικοι της (φτωχοί αγρότες στην μεγάλη τους πλειοψηφία) με δυναμικές κινητοποιήσεις κατάφεραν να ανατρέψουν την απόφαση της κυβέρνησης του Μεξικού που ήθελε να πάρει τα χωράφια τους για να κατασκευάσει ένα τεράστιο αεροδρόμιο. Μέσα σε αυτό τον αγώνα δημιουργήθηκε και το Μέτωπο των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης, η οργάνωση ραχοκοκαλιά του κινήματος του Ατένκο.

Το Ατένκο έρχεται πάλι στην επικαιρότητα όταν στις 3 Μάη του 2006 η αστυνομία διαλύει τους πάγκους και κυνηγά τους πωλητές λουλουδιών στην αγορά του Texcoco δίπλα στο Ατένκο, καθώς η περιοχή είχε επιλεγεί από την Wall-Mart για να ανοίξει κατάστημα. Αλληλέγγυοι από το Ατένκο, μέλη του Μετώπου και άλλοι άνθρωποι φτάνουν στην περιοχή κλείνουν τις εθνικές οδούς και ακολουθούν συγκρούσεις. Στις 4 Μάη οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας με 3000 βαριά οπλισμένους άνδρες εισβάλουν στο Ατένκο και σαρώνουν τα πάντα. Ο απολογισμός της βαρβαρότητας τους είναι 2 νεκροί -ο ένας 14 χρονών παιδί-, εκατοντάδες τραυματίες, δεκάδες καταγγελίες γυναικών για βιασμούς και περισσότερες από 200 συλλήψεις. Για όλο αυτό το σχεδιασμένο όργιο βίας από τις δυνάμεις καταστολής, μόνο ένας καταδικάστηκε σε 3 χρόνια εξαγοράσιμα.

Δύο χρόνια μετά τον Μάη του 2006, 13 αγωνιστές του Ατένκο παραμένουν στις φυλακές. Για τους τρεις απ’ αυτούς τον Ιγνάσιο δελ Βάγιε, τον Φελίπε Αλβάρες και τον Έκτορ Γκαλίντο οι οποίοι κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, το 2007 εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση για 67 χρόνια φυλάκιση. Στις 21 Αυγούστου του 2008 εκδόθηκε νέα καταδικαστική απόφαση για 32 χρόνια στους 10 αγωνιστές και επιπλέον 45 χρόνια στον Ιγνάσιο δελ Βάγιε.

Η εκδικητική μανία της Μεξικάνικης κυβέρνησης δεν μπορεί και δε θα μείνει αναπάντητη. Δεν ξεχνάμε τους αγώνες και τους πολιτικούς κρατούμενους του Ατένκο, δε συγχωρούμε την κυβέρνηση και τις αστυνομικές δυνάμεις για τα εγκλήματά τους.

Απαιτούμε:

- την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων για την εγκληματική καταστολή στο Ατένκο.

- την άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων και το σταμάτημα κάθε δίωξης των αγωνιστών του Ατένκο.

Οι αγώνες των εργαζόμενων, των αγροτών, των νέων δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ.

Αν και βρισκόμαστε πολλά χιλιόμετρα μακριά από το Μεξικό αυτό δε μας εμποδίζει να είμαστε στο πλευρό των αδελφών μας του Ατένκο, του Μετώπου των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης και της Άλλης Καμπάνιας.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΤΟ ΑΤΕΝΚΟ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ,
ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
για το ΑΤΕΝΚΟ,
έξω από την ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΛΩΝΑΚΙΟΥ,
ΤΡΙΤΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 7.00 μ.μ.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

13ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, 4, 5 και 6 Ιουλίου στο Αλσος Γουδή: «Για να ακουστούν δυνατά όσοι και όσες δεν έχουν φωνή»

­

Ξεκινά την Παρασκευή 4 Ιουλίου, το 13ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, σε νέο χώρο, στο Αλσος Γουδί (είσοδος από Κατεχάκη). Το τριήμερο Φεστιβάλ συνδυάζει τις συζητήσεις και την περιπλάνηση στους θεματικούς χώρους (όπου συμμετέχουν μεταναστευτικές κοινότητες, προσφυγικοί σύλλογοι, κινήματα πόλης, αντιρατσιστικές οργανώσεις, συλλογικότητες και υποστηρικτικές δ­ομές για τους ψυχικά πάσχοντες και τους τοξικοεξαρτημένους, LGBT (οργανώσεις λεσβιών, γκέι, μπαϊσέξουαλ και τρανσέξουαλ), μετανάστριες οικιακές εργαζόμενες,εκπαιδευτικές συλλογικότητες, οργανώσεις κατά του εθνικισμού, του μιλιταρισμού και της παγκοσμιοποίησης κ.ά) με μουσική, κουζίνες, εικαστικές εκθέσεις και θεατρικές παραστάσεις.

Το 13ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ έρχεται να θυμίσει τις διαστάσεις που έχει πάρει το πρόβλημα του ρατσισμού, σε κάθε επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ενέκρινε πρόσφατα την «Ντιρεκτίβα του Αίσχους», πρόσφυγες, ανήλικοι και μη, εξακολουθούν να κρατούνται σε άθλιες συνθήκες σε διάφορα κέντρα κράτησης, ενώ εντείνεται η καταστολή από την αστυνομία με ξυλοδαρμούς και επιχειρήσεις-σκούπα και καλά κρατούν οι ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αλλά και σε στέκια και συλλογικότητες.

Δείτε το επίσημο site |­ Το πλήρες πρόγραμμα
(και σε μορφή pdf για εκτύπωση)

Πού θα παρκάρετε: Οδηγίες και χάρτης
­­­­­­­